Na mestu Gradac, u selu koje danas nosi naziv Kalište, na krajnjem jugozapadnom obodu stiške ravnice, nalaze se ostaci rimskog utvrđenja. Ova davna stanica, zabeležena na znamenitoj Pojtingerovoj tabli pod imenom ,,Municipium", stajala je na putu koji je spajao Singidunum (Beograd) sa Serdikom (Sofija), predstavljajući ključnu kariku na putu koji je vodio ka Carigradu.
Kaliste.org je živi projekat čija se delotvornost u budućnosti može meriti po ostvarenju dva ključna zadata cilja. Prvi je skretanje pažnje šire javnosti, ali i lokalnog stanovništva na važnost očuvanja ovog značajnog istorijskog lokaliteta.
Osnovna ideja je kreativna rekonstrukcija života antičkog sveta na prostorima poput Kališta koji za razliku od Viminacijuma nisu dovoljno poznati široj javnosti.
Drugi i važniji cilj jeste skretanje pažnje na opasnost od ilegalnog iskopavanja i uništavanja arheoloških lokaliteta. Zbog nedovoljnog interesovanja, mesta poput Municipijuma često ostaju prepuštena nemilosti, odnosno zlonamernosti, pohlepi i nemaru.
Svrha projekta je da se kroz interaktivne sadržaje ljudi upoznaju sa značajem lokaliteta koji ih okružuju i osete svoojevrsnu dužnost da ih zaštite, spreče ili makar ne učestvuju u njihovom uništavanju.
Veći deo materijala je trenutno u pripremi.
Pesma ,,Huni" je nastala u nameri da se na savremen način predstavi krah jedne imperije koja je, pored unutrašnjih i spoljašnjih trvenja, bila na udaru različitih plemena sa istoka i severa. Muzika i video prenose neposredan osećaj stanovnika za vreme opsade i napada na ,,Municipium" u današnjem Kalištu, jedno u nizu rimskih utvrđenja slomljeno u plamenu hunskih prodora u granice Rimskog carstva.
Kalište je selo u istočnoj Srbiji, u opštini Malo Crniće u Braničevskom okrugu. Prema poslednjem popisu ovde živi nešto više od tri stotine stanovnika.
Poslednjih vekova ljudi u Kalištu pre svega žive od zemlje, od oranica, bašti, voćnjaka i manjih stočarskih gazdinstava. Život je vezan za ritam setve i žetve, za jutarnje polaske na njivu i popodnevni povratak sa iste. Ulice, sokaci i dvorišta prate tu logiku: kuće poređane uz put, bašte obično iza njih, njive malo dalje, prema Mlavi, Vitovnici i susednim selima. Nažalost većina starih kuća od tradicionalnih materijala je srušena i zamenjena manje zanimljivim savremenim građevinama od betona karakterističnim za većinu sela u Srbiji.
Na licima starijih meštana sa crno-belih fotografija vide se linije tog načina života, u njima su godine sunca, vetra, svedočanstva o ratovaima, tranziciji i odlascima mladih. Tiha, svakodnevna lica ljudi koji su ceo vek proveli u istom selu, svedočeći promene koje je vreme nosilo sa sobom.
Na fotografiji levo je Vlastimir Petrović.
Kada Kalište još nije imalo svoju školu, porodica Petrović je ustupila jednu od svojih kuća da u njoj započne nastava. U toj kući održavana je nastava prvim generacijama đaka iz sela i oklnih mesta. Ista kuća je postala i prvo pozorište u mestu. Ovde su se održavale predstave ,,Jazavac pred sudom" i mnoge druge.